Vochtbalans of dagelijks wegen?

De validiteit van de studies is beoordeeld m.b.v. de CASP checklists.
De SR van Davies et al. is van goede kwaliteit. De zoekstrategie is volgens de richtlijnen beschreven en uitgevoerd. Het prospectief beschrijvend onderzoek van Tolstrup et al. is eveneens van goede kwaliteit. Er werd elke dag op hetzelfde moment gewogen met dezelfde weegschaal. Tevens werd gespecificeerd welk type vocht gemeten werd. Een zwakte van dit onderzoek is het aantal exclusies vanwege missing data. De studie van Mank et al. betreft een prospectief cohortonderzoek, waarbij de methode en de manier van includeren duidelijk zijn beschreven. De verschillende meetmethoden, zoals weegschalen en de manier van wegen zijn gestandaardiseerd. Het onderzoek is van hoge kwaliteit. De studie van Davies et al. betreft een prospectief cohortonderzoek. De inclusie en exclusie criteria zijn duidelijk beschreven. Tijdens de studie is het proces van wegen gestandaardiseerd. Zowel de manier van wegen als het bijhouden van de vochtbalans is uitgebreid beschreven. De studie is van goede kwaliteit. De studie van Wise et al. betreft een retrospectief vergelijkend cohortonderzoek. Zowel de inclusiecriteria als de manier waarop de verpleegkundigen de data hebben verzameld zijn duidelijk beschreven. De data extractie wordt echter niet beschreven. Hierdoor kan er sprake zijn van confirmation bias en information bias.

De Resultaten

De SR van Davies et al. laat de correlatie zien tussen uitkomsten van een dagelijks bijgehouden vochtbalans en gemeten verschillen in lichaamsgewicht, uitgedrukt in een Pearson R. De correlaties zijn zwak tot zeer zwak en liggen tussen 0.28 en 0.46 (p < 0.001). Dagelijks wegen lijkt het meest betrouwbaar, maar is onderhevig aan lastige praktische uitvoerbaarheid. Dit zou volgens een standaard weegprotocol moeten gebeuren. Bijhouden van een vochtbalans is inaccuraat en zou niet op zichzelf gebruikt moeten worden om de vochthuishouding te monitoren.

Het prospectief cohort onderzoek van Tolstrup et al. beschrijft 113 patiënten postoperatief, waarbij gekeken is naar de correlatie tussen wegen en het bijhouden van de vochtbalans. De correlatie op dag 1 was zwak (R = 0.437). Van dag 2 t/m dag 6 was er een zwakke tot matige correlatie (R = 0.587 – 0.758). Alle correlaties waren significant (p < 0.01). De auteurs concluderen dat zowel vochtbalans als wegen op zichzelf niet goed te gebruiken zijn. De klinische blik moet worden meegenomen om een juiste vochttherapie bij patiënten in te kunnen zetten. De studie van

Mank et al. betreft een prospectief cohortonderzoek, waarbij informatie werd verzameld bij 43 patiënten die chemotherapie ondergingen.
Er is een minimale correlatie tussen gewicht en vochtbalans (R = 0.28). Toename in het gewicht verloopt sneller dan toename in de vochtbalans. Wegen volgens een standaard procedure kan als betrouwbaar, veilig, eenvoudig en tijdbesparend worden gezien. De studie van

Davies et al. laat een zeer zwakke correlatie zien tussen wegen en vochtbalans (R = 0.34, p < 0.0001). Een vochtbalans lijkt de intake te onderschatten ten opzichte van wegen. De auteurs concluderen dat er voorzichtig moet worden omgegaan met de vergelijking tussen vochtbalans en wegen, omdat rekening gehouden moet worden met gemaakte fouten in de ‘schatting’ van de vochtbalans.

De studie van Wise et al. betreft een retrospectief onderzoek, waarbij informatie werd verzameld uit 73 patiëntendossiers. Er is een zeer zwakke correlatie tussen dagelijks wegen en de vochtbalans bij 24 uur (R = 0.29, p = 0.0000) en 48 uur (R = 0.33, p = 0.004). Dagelijks bijhouden van de vochtbalans levert geen betrouwbare meting op. Het dagelijks wegen geeft de beste schatting van de vulling status.