Hulp bij eten en postoperatieve complicaties.
Upload 1 december 2009.
Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email
Share on print
0 stemmen
Let op!
Deze CAT is verouderd. Het is daarom mogelijk dat de conclusie en aanbeveling niet langer up-to-date zijn.
Help mee met het up-to-date houden van de CAT’s!
Algemene Gegevens
Auteurs
- Peter Vink
Autorisators
Nog geen autorisators.
Stap 1: Ask
Klinische Onzekerheid
Klinisch Scenario
Op de afdeling traumatologie worden regelmatig patiënten met een heupfractuur opgenomen. Meestal zijn dit kwetsbare ouderen die meer kans hebben op ondervoeding, doorliggen, delier en zelfs de dood. Gelukkig heb je op de afdeling nog niet meegemaakt dat een patiënt die met een heupfractuur werd opgenomen stierf tijdens de opname. Patiënten met risico op ondervoeding krijgen (via de diëtiste) extra tussendoortjes aangeboden, maar vaak worden deze niet opgegeten. In je favoriete vakblad las je dat hulp bij eten de kans op overlijden helpt voorkomen.
Beoordeling
Nog niet beoordeeld.PICO
- P: Patiënt met een heupfractuur
- I: Hulp bij het eten
- C: Geen hulp bij eten
- O:Om de dood (complicaties) te voorkomen
Beoordeling
Nog niet beoordeeld.Vraag
Wat is het effect van hulp bij eten op complicaties (dood) bij patiënten met een heupfractuur?
Beoordeling
Nog niet beoordeeld.Stap 2: Acquire
Zoekstrategie
Search: The Cochrane Library, Pub Med, Cinahl, Trip Database
Zoektermen: help with feeding and hip fracture, dietetic assistants, nutritional support, elderly.
Resultaat: Via de Cochrane Library is er één systematic review [1], waarin één artikel [2] voldeed aan de vraag. Hetzelfde artikel werd ook via Pub Med gevonden.
Stap 3: Appraise
Methodologie
De gevonden RCT [2] is van goede kwaliteit omdat de methode van onderzoek duidelijk omschreven is. Er vond adequate randomisatie plaats met allocation concealment en intention to treat. Daarnaast staat er omschreven hoe het ziekteverloop en uitval van de ingesloten patiënten heeft plaatsgevonden. Tevens is er een duidelijke vraagstelling omschreven namelijk: Onderzoeken welke effecten optreden bij postoperatieve oudere dames met een heupfractuur indien er een verbeterde
aandacht wordt gegeven bij de maaltijd en aan voedingstatus door voedingsondersteuners. De follow-up periode was 4 maanden. Daarnaast zijn er ook patiënten geïncludeerd met cognitieve problemen. Dit is gerelateerd aan de praktijk, dus geeft een sterker bewijs van de aanbeveling.
aandacht wordt gegeven bij de maaltijd en aan voedingstatus door voedingsondersteuners. De follow-up periode was 4 maanden. Daarnaast zijn er ook patiënten geïncludeerd met cognitieve problemen. Dit is gerelateerd aan de praktijk, dus geeft een sterker bewijs van de aanbeveling.
Resultaten
De belangrijkste resultaten bij de groep waarbij een voedingassistent was ingezet waren
- Verminderde mortaliteit 4.1 versus 10.1% ( P = 0.048). Dit effect was na een follow-up van 4 maanden nog steeds significant aantoonbaar (13.1 versus 22.9%; risicoverschil van 9,8% met een 95% betrouwbaarheidsinterval van 1.1 – 18.3). Dit betekent dat er 16 patiënten geholpen moeten worden met de maaltijd om 1 overlijden te voorkomen. Daarnaast zal deze interventie de intensiteit en het aantal complicaties doen voorkomen.
- Er vond een verbeterde energie intake plaats van 1.105 kcal bij de interventie groep versus 756 kcal/ 24 uur bij de controle groep.
Tevens worden er andere verbeteringen omschreven maar deze acht ik voor de praktijk niet belangrijk, namelijk midden/ bovenarm omtrek, handdruksterkte, gewicht (geen significant verschil (P= 0.16). Er is geen verschil in opnameduur.
De conclusie was dat er een significante vermindering op overlijden was ontstaan zowel op de afdeling als na een follow-up van 4 maanden. Uitgaande dat een derde van de patiënten binnen een jaar na een heupfractuur komen te overlijden (Parker [3]) is dit een verbetering! Helaas werd in deze studie geen follow-up gedaan na een jaar na de val.
- Verminderde mortaliteit 4.1 versus 10.1% ( P = 0.048). Dit effect was na een follow-up van 4 maanden nog steeds significant aantoonbaar (13.1 versus 22.9%; risicoverschil van 9,8% met een 95% betrouwbaarheidsinterval van 1.1 – 18.3). Dit betekent dat er 16 patiënten geholpen moeten worden met de maaltijd om 1 overlijden te voorkomen. Daarnaast zal deze interventie de intensiteit en het aantal complicaties doen voorkomen.
- Er vond een verbeterde energie intake plaats van 1.105 kcal bij de interventie groep versus 756 kcal/ 24 uur bij de controle groep.
Tevens worden er andere verbeteringen omschreven maar deze acht ik voor de praktijk niet belangrijk, namelijk midden/ bovenarm omtrek, handdruksterkte, gewicht (geen significant verschil (P= 0.16). Er is geen verschil in opnameduur.
De conclusie was dat er een significante vermindering op overlijden was ontstaan zowel op de afdeling als na een follow-up van 4 maanden. Uitgaande dat een derde van de patiënten binnen een jaar na een heupfractuur komen te overlijden (Parker [3]) is dit een verbetering! Helaas werd in deze studie geen follow-up gedaan na een jaar na de val.
Stap 4: Apply
Conclusie
Het geven van structurele ondersteuning bij alle aspecten van voeding heeft een positief effect op de mortaliteit en op de voedingsstatus van patiënten met een heupfractuur. Het onderzoek is goed toepasbaar, omdat ook patiënten met cognitieve problemen deelnamen aan het onderzoek. In hoeverre de ondersteuning door voedingsondersteuners gegeven moet worden of door anderen gedaan kan worden blijft onduidelijk.
Aanbeveling
Het is sterk aan te bevelen om te assisteren bij de voedingintake van postoperatieve patiënten met een heupfractuur omdat dit de dood en complicaties helpt te voorkomen.
Stap 5: Assess
Toepassing in de praktijk.
Op de afdeling traumatologie worden alle patiënten bij opname op ondervoeding gescreend. Bij (risico op) ondervoeding vragen we de diëtist in consult om een optimaal voedingsbeleid te bepalen. Er vindt op dit moment nog geen structurele ondersteuning plaats bij alle aspecten van de voedingsintake bij patiënten met een heupfractuur.
Bronvermelding
1. Duncan DG, Beck SJ, Hood K, Johansen A. Using dietetic assistants to improve the out come of hipfracture: a randomised controlled trial of nutritional support in an acute trauma ward. Age and Ageing 2006;35:148-53
2. Avenell A, Handoll HHG. Nutritional supplementation for hip fracture aftercare in older people. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006 Issue 4.
3. Parker MJ, Todd CJ, Palmer CR, et al. Inter-Hospital variations in length of hospital stay following hip fracture. Age Ageing 1998;27:333-7.
