Instruments for the assessment of suicide risk: A systematic review evaluating the certainty of the evidence.

Methodologie: Inclusiecriteria voor observatie waren patiënten die een kortdurend perifeer infuus hadden, Engels spraken, ouder waren dan 17 jaar, en een verwachte ziekenhuisopname > 48 uur hadden. Verpleegkundigen op de opnameafdeling registreerden elke interactie (bv. spoelen, medicijntoediening, infusen) en de infuusstatus op het gegevensverzamelingsinstrument. Het document volgde het infuus tot ontslag van de patiënt, overplaatsing of stopzetting van het waargenomen infuus. De data werden elke dag nagekeken door een lid van het onderzoeksteam om de nauwkeurigheid en volledigheid van de gegevens te garanderen. Een teamlid was tijdens de meeste diensten ook beschikbaar om vragen te beantwoorden of te helpen bij het verzamelen van gegevens tijdens een bepaalde dienst. Ingevulde gegevensbladen werden rechtstreeks aan een lid van het onderzoeksteam gegeven of in een beveiligd kantoor gedeponeerd.

Methodologie: “We verzamelden gegevens van alle patiënten die een electieve poliklinische biopsie ondergingen van een nier of een getransplanteerde nier volgens het poliklinische protocol tussen januari 2011 en februari 2016. We registreerden de gegevens over de biopsieprocedure en complicaties: bloedingen (hematoom of macrohematurie), ernstige pijn, overlijden, of “andere” (infectie, accidentele punctie van een ander orgaan). A complicatie werd geclassificeerd als ernstig, indien er interventies nodig waren zoals transfusie of radiologische of chirurgische interventie.”

Methodologie: Het betreft een observationele studie onder de bewoners van zes verpleegtehuizen in Taiwan. Drie centra werden als testgroep aangewezen, drie als controlegroep. Naast agitatie (CMAI) zijn de uitkomstmaten van de studie ook ADL (Barthel index) en cognitief functioneren (MMSE). Deelnemer moesten dagelijks 20 minuten luisteren naar white noise tussen 16 en17 uur gedurende een maand. Het onderzoek is volgens onze beoordeling van redelijke kwaliteit: voor diverse factoren is gecorrigeerd. De minpunten zijn de relatief kleine onderzoekspopulatie en de verdeling testgroep/controlegroep per verpleegtehuis, waardoor de standaardzorg van patiënten kan verschillen.

Methodologie: De studie van Savenije & Brand (2006) heeft als doel het beoordelen van de nauwkeurigheid en de precisie van het testwegen in de klinische praktijk. Savenije et al. (2006) hebben het testwegen uitgevoerd bij 100 zuigelingen (34 en 40 weken zwangerschapsleeftijd) waarvan er 94 het onderzoek hebben voltooid. Zij werden gewogen op een Avery Berkel Pesa ERR330 elektronische weegschaal. De zuigelingen kregen voeding door middel van een fles, cup of sonde. De zuigeling werd gemeten met babykleding, luier en indien van toepassing met lijnen. Er werd geen gebruik gemaakt van een standaard protocol.

Methodologie: De cohortstudie van Rankin et al. (2016) heeft als doel te evalueren of testwegen volgens een standaard protocol betrouwbaar is voor het inschatten van de melkintake bij borst gevoede prematuren. De studie maakte gebruik van hetzelfde protocol als Haase et al. (2009). Ook in deze studie wordt de intake vergeleken met de gewichtstoename. Bij 68 zuigelingen (28 tot 36 weken zwangerschapsleeftijd) werd 3 keer voor en 3 keer na het voeden het gewicht bepaald. Zij werden gewogen op de babyweegschaal II van Medela.

Methodologie: In de studie van Haase et al. (2009) is een methode beschreven voor het testwegen. Bij 24 zuigelingen (31 tot 39 weken zwangerschapsleeftijd) werd de intake vergeleken met de gewichtstoename. Tien zuigelingen hadden geen zuurstof of lijnen en 12 zuigelingen kregen wel zuurstof en werden niet losgekoppeld van monitoring. De zuigelingen werden allemaal gewogen op de Medela Babyweegschaal volgens een strak protocol. Zo werden de zuigelingen voor en na de voeding tweemaal gewogen en bij een verschil groter dan 5 gram werd het gewicht opnieuw bepaald. Vervolgens werd het gemiddelde gewicht geregistreerd. Om bewegingen te voorkomen werden de zuigelingen strak ingebakerd. Kledingstukken, doeken of spuuglapjes mochten niet de randen van de weegschaal raken. Daarnaast moest met dezelfde kledingstukken voor en na worden gewogen. Luiers werden van te voren verschoond en dezelfde luier bleef aan tijdens het nawegen. Tot slot moest de weegschaal horizontaal staan, zo dicht mogelijk naast het bed van de patiënt en op dezelfde plek blijven voor en na het testwegen.

Methodologie: Het betreft een observationele studie waarbij bewoners van drie verpleeghuizen dagelijks een uur naar white noise luisterden. Als uitkomst werd gekeken naar agitatie, ADL functioneren en cognitief functioneren. Waar mogelijk werden relevante instrumenten gebruikt.

Methodologie: Het retrospectief cohort onderzoek van Sun J et al. onderzoekt het verschil tussen HFNT en NPPV bij patiënten met een exacerbatie COPD op de Intensive Care. Voor dit onderzoek zijn 82 patiënten geïncludeerd, waarvan er 39 HFNT ontvingen en 43 NPPV.