Spontane mictie: nazorg bij verwijderen van een CAD bij kinderen.
Upload 1 juli 2012.
Auteurs
Autorisators
Nog geen autorisators.
Kinderen, opgenomen in het Emma Kinderziekenhuis, hebben regelmaat een verblijfskatheter (CAD). Deze CAD wordt op een bepaald moment verwijderd, waarna het kind weer zelfstandig moet gaan urineren. Tijdens een dossierbespreking kwamen rondom het verwijderen van een CAD een drietal klinische onzekerheden naar voren: (1) het tijdstip waarop een CAD het beste verwijderd kan worden, (2) de maximale tijd dat gewacht kan worden tot spontane mictie en (3) effectieve verpleegkundige interventies om de spontane mictie te bevorderen.
Niet ingevuld.
Search: PubMed, Cochrane. Gezocht naar richtlijnen, Systematische Reviews en gerandomiseerde studies. Zoektermen: indwelling catheter, removal, duration, first void, nursing interventions, trial without catheter (TWOC). Resultaten: geen bruikbare wetenschappelijke literatuur. Vervolgens is contact gelegd met experts werkzaam in gerenommeerde kinderziekenhuizen in Engeland, Amerika en Nederland. Via deze contacten kwamen we in bezit van 3 richtlijnen, een “health topic” en 2 protocollen. Op basis van deze documenten zijn aanbevelingen opgesteld. Deze aanbevelingen zijn vervolgens geverifieerd bij 2 kinderurologen.
De richtlijn “Guideline for indwelling urethral catheterisation (paediatric care)” [1]
voldoet niet aan de eisen van
een richtlijn. Onderwerp en doel worden beschreven, maar de leeftijd van de doelgroep blijft onduidelijk.
Verder ontbreekt de beschrijving van de gevolgde methodologie bij het opstellen van de richtlijn. Slechts
een aantal aanbevelingen worden met literatuur onderbouwd, en het is onduidelijk of hier een gedegen
literatuuronderzoek aan ten grondslag ligt.
Ook de richtlijn “Guidelines for insertion and care of indwelling urinary catheter (paediatric)”²
is een zeer matig
opgestelde richtlijn. Onderwerp, doel en doelgroep worden beschreven, maar ook in dit document blijft het
onduidelijk of de aanbevelingen voor alle leeftijden gelden. Verder ontbreekt de beschrijving van de gevolgde
methodologie bij het opstellen van de richtlijn. De wetenschappelijke onderbouwing is onduidelijk beschreven.
De richtlijn “Urethral catheterisation and catheter care guidelines”³
is zeer matig. Het onderwerp en doel
worden goed beschreven, maar het wordt niet duidelijk voor welke patiënten deze richtlijn is bedoeld.
Verder ontbreekt de beschrijving van de gevolgde methodologie bij het opstellen van de richtlijn. De
wetenschappelijke onderbouwing is onduidelijk beschreven. Daarentegen worden er wel gedetailleerde en
praktische handvatten aangereikt. De “health topic” [4]
is een informatiefolder voor ouders met helder geformuleerde, praktische handvatten.
De ziekenhuisprotocollen “Urinekatheter – verwijderen verblijfskatheter” [5]
en “Blaaskatheter verwijderen bij
kinderen” [6]
beschrijven gedetailleerd de werkwijze van het verwijderen van een CAD en de nazorg. Er is geen
verwijzing naar literatuur.