Het meten van pijn met de REPOS bij de non-communicatieve patiënt.
Upload 6 juni 2012.
Auteurs
Autorisators
Nog geen autorisators.
Op de afdeling Neurochirurgie in het Academisch Medisch Centrum (AMC) te Amsterdam is ongeveer een derde van de patiëntenpopulatie non-communicatief met niet aangeboren hersenletsel als oorzaak. De gebruikelijke methode van pijnmeting met behulp van de Visual Analogue Scale (VAS) of de Numerical Rating Scale (NRS) is bij deze patiënten niet mogelijk. Pijn wordt daarom beoordeeld op basis van de klinische blik van de verpleegkundigen. Dit is een subjectieve methode waarmee de kwaliteit en veiligheid van zorg voor deze patiënten niet te meten, registreren en garanderen is. Er is een behoefte aan een objectief instrument om pijn te meten bij deze patiënten.
Niet ingevuld.
Er is een search verricht in TRIP Database, National Guidelines Clearing House, NHS Evidence, Cochrane, Pubmed, Cinahl en Embase. Zoektermen: (low) conscious*, letharg*, apath*, pain, discomfort, measure*, scale, score. Behavioural Pain Scare, BPS, Critical-Care Pain Observation Tool, CPOT, brain-injured,assess*. Na beoordeling bleken 4 artikelen bruikbaar: twee systematic reviews [1], [4], één expert review² en één integrative review. Toelichting op gevonden informatie uit de studie van Herk werd door middel van een search in Google™ nog een primaire studie gevonden [5].
Pudas-Tähkä [1] beschrijft vijf ontwikkelde pijn observatieschalen voor patiënten met een verlaagd bewustzijn of gesedeerde patiënten op de intensive care. Bij patiënten in kritieke toestand is pijn vaak onderschat en de behandeling van pijn inadequaat. Bij patiënten met een verlaagd bewustzijn of sedatie moet pijn gemeten worden met objectieve methoden gebaseerd op gedrags- en fysiologische factoren. Een gouden standaard voor het meten van pijn bij patiënten met een verlaagd bewustzijn of sedatie ontbreekt. De “Behavioural Pain Scale” (BPS), “Critical-Care Pain Observation Tool” (CPOT) en “Nonverbal Adult Pain Assessment Scale” behaalden de hoogste scores bij kwaliteitsbepaling.
Schnakers² beschrijft acht pijn observatieschalen, waarvan vier meest bruikbaar zijn bij dementerende patiënten (deze zijn niet relevant voor onze patiëntengroep en worden daarom buiten beschouwing gelaten) en vier bij gesedeerde en geïntubeerde patiënten. Voor gesedeerde of geïntubeerde patiënten zijn op moment van schrijven de best ontwikkelde pijnschalen de COMFORT, DOLOUSI, de “Nociception Coma Scale” (NCS) en BPS. De BPS is de enige gevalideerde schaal voor volwassenen.
Roulin³ beschrijft een integrative review naar pijnindicatoren bij patiënten met niet aangeboren hersenletsel op de intensive care, gefiltreerd uit vier pijn observatieschalen. Het gaat om de “Faces, Legs, Activity, Cry and Consolability” (FLACC), NCS, CPOT en BPS.
In de best gevalideerde pijn meetinstrumenten zijn gedragsmatige pijnindicatoren zoals gezichtsuitdrukking, lichaamsbeweging, spierspanning gebruikt. De beschrijving van de pijnindicatoren zijn bij elk instrument anders. De intensiteit en aard van gedragsmatige pijnindicatoren variëren op basis van bewustzijn. Bij patiënten met pijn zijn veranderingen in
fysiologische parameters meetbaar, maar dit zijn geen betrouwbare indicatoren voor pijn.
Herk [4] heeft een systematic review uitgevoerd naar het gebruik van pijnmeetinstrumenten bij noncommunicatieve ouderen. Zij onderzochten 13 verschillende soorten pijn observatieschalen op psychometrische eigenschappen. De meeste studies waren te beperkt om te kunnen concluderen dat de gebruikte instrumenten valide en betrouwbaar zijn. Op basis van dit onderzoek hebben de auteurs de Rotterdam Elderly Pain Observation Scale (REPOS) ontwikkeld. De validatie van deze
schaal is niet gepubliceerd in Pubmed, maar te vinden via Google™.[5]