Wat is het effect van warmte kompressen in vergelijking met koude kompressen op de complicaties bij een patiënt met een subcutaan infuus?
Upload 7 januari 2024.
Auteurs
Autorisators
Tijdens de verzorging van een prematuur geboren baby zie ik dat het infuus subcutaan gelopen heeft. Samen met mij collega verwijderen we het infuus en zien we dat er inmiddels al een grote blaar op het voetje zit. Mijn collega wil het voetje koud verbinden en hoog leggen terwijl ik afvraag of dat de juiste aanpak is. De arts is er juist van overtuigt dat het warm verbonden moet worden. Er blijkt geen duidelijke richtlijn voor te zijn.
Wat is het effect van warmte kompressen in vergelijking met koude kompressen op de complicaties bij een patiënt met een subcutaan infuus?
Niet ingevuld.
De systematische review behandelt het beheer van extravasatieletsels bij neonaten en kinderen. Belangrijke kenmerken van de publicatie zijn:
Deze methodologie toont aan dat de review een systematische aanpak heeft gehanteerd bij het verzamelen en analyseren van gegevens, hoewel de kwaliteit van de geïncludeerde studies en het ontbreken van gedetailleerde informatie over sommige aspecten van de validiteitsbeoordeling beperkingen vormen.
Uit een initiële selectie van 1769 artikelen werden uiteindelijk 27 studies opgenomen, waarin gegevens van 18 studies met in totaal 33 gevallen konden worden geëxtraheerd. Er werden geen klinische trials gevonden; de opgenomen studies bestonden vooral uit casestudies en case series. De studies waren voornamelijk gepubliceerd tussen 2010 en 2021, met een concentratie in de Verenigde Staten. Ze richtten zich voornamelijk op neonaten (67%). De behandelingen werden gecategoriseerd in eerste hulp, medische, chirurgische en verbandinterventies. Eerste hulp, zoals het stoppen van de IV en het verwijderen ervan, was de meest voorkomende interventie. Medische interventies omvatten het gebruik van hyaluronidase, antibiotica en honing. Chirurgische interventies waren onder meer chirurgische punctie en schoonmaak, debridement en huidtransplantatie. Dressings, zoals vochtig gaas en siliconenverbanden, werden veelvuldig gebruikt. De tijd voor wondgenezing varieerde aanzienlijk tussen de studies. Bij neonaten was de mediane wondgenezingstijd 34 dagen (interkwartielafstand [IQR]: 21–60), voor kinderen 25 dagen (IQR: 7–98) en voor adolescenten 276 dagen (IQR: 13–540). Veelvoorkomende symptomen voor behandeling waren zwelling, blaren, pijn, necrose en verkleuring van de huid. Na behandeling werden complicaties zoals littekens, necrose en calcinosis cutis gerapporteerd.
Conclusie van de Studie: De review concludeert dat er een gebrek is aan onderzoek naar extravasatiebeheer in de pediatrie. De meeste studies waren observationeel, en er was geen consensus over behandelmethoden of uitkomsten. Er is behoefte aan verder onderzoek en standaardisatie in het beheer van extravasatieletsels bij kinderen.
De studie heeft geen geschikte gerandomiseerde gecontroleerde trials (RCT’s) of quasi-RCT’s gevonden voor verdere analyse. Daarom konden er geen resultaten of conclusies worden getrokken over de effectiviteit en veiligheid van saline irrigatie, met of zonder hyaluronidase infiltratie, voor de behandeling van extravasatieletsel bij neonaten. De review benadrukt het gebrek aan hoogwaardig bewijs in dit specifieke onderzoeksgebied.
Wat zegt de evidence?
Beide systematic reviews geven aan dat er geen goed bewijsmateriaal is voor de keuze tussen verschillende interventies bij extravasatie van een infuus bij neonaten. Hoewel er veel case studies en case series zijn, is er geen gestandaardiseerd en gecontroleerd onderzoek naar relevante uitkomsten zoals wondgenezing en complicaties.
Wat zegt de klinische expertise?
De auteurs hebben contact opgenomen met de afdeling Neonatologie van Amsterdam UMC (locatie AMC). Het protocol daar bevestigd het gebrek aan gerandomiseerde studies zoals door de auteurs geconcludeerd. Daarnaast wordt geadviseerd om de interventie te baseren op ingelopen stof, afhankelijk van het beoogde doel. Bij het het doel verspreiden en verdunnen wordt er warme en droge kompressen gebruikt om de doorbloeding van de weefsels te stimuleren, zodat het geneesmiddel sneller wordt opgenomen. Hyaluronidase kan subcutaan worden toegediend om het extravasaat over een groter oppervlak te verspreiden. Bij lokaliseren en neutraliseren wordt er koude den droge kompressen gebruikt om te verspreiding tegen te gaan. Middelen kunnen worden ingedeeld in ‘niet-blaartrekkende middelen’, ‘irriterende middelen’ en ‘blaartrekkende middelen’. Per categorie kan een andere interventie(set) gekozen worden.
Wat zegt de patiënt/cliënt of diens naasten?
Vanzelfsprekend willen patiënt en diens naasten dat de extravasatie zo goed mogelijk behandeld wordt.
Gebruik bij subcutane extravasatie van infuusvloeistof bij neonaten een interventie die past bij het ingelopen middel en het beoogde doel van de behandeling ('verspreiden en verdunnen' versus 'lokaliseren en neutraliseren'). Er is geen gerandomiseerd onderzoek die aangeeft welke methode het beste werkt, men moet uitgaan van klinische expertise, medicijnkennis en klinisch redeneren.
Binnen Tergooi MC zal deze informatie meegenomen worden in de ontwikkeling van een eenduidig protocol. Dit protocol en de CAT zal gedeeld worden met het multidisciplinair team, met uitleg over zowel het gebrek aan literatuur als het belang van klinisch redeneren bij extravasatie. Bekendheid met mogelijke interventies (zoals droog/nat, warm/koud, hyaluronidase) en beoogde doelen van behandeling zal vergoot moeten worden, zodat de juiste afwegingen gemaakt kunnen worden. Dit vraagt mogelijk om een educatiestrategie. Naar verwachting is geen motivatiestrategie nodig, het team zal bij extravasatie altijd gemotiveerd zijn om de beste behandeling te volgen.