Infectie en complicatie: cobedden bij pasgeboren meerlingen.

Upload 1 december 2014.

Inhoud

Zoekacties

string(4) "hold"

Stap 3: Appraise

De Methodologie

De SR van Lai [1]
includeerde RCTs en quasi-RCTs en is uitgevoerd conform de eisen van de Cochrane. De
onderliggende studies kennen beperkingen, zoals niet geblindeerd, incomplete data of selectieve data
rapportage. Daarnaast is de kwaliteit van bewijs laag voor alle uitkomsten, omdat er vaak maar één kleine
studie bijdroeg aan de betreffende uitkomstmaat. Er wordt naar verschillende relevante uitkomstmaten
gekeken, bijv. apneus, bradycardieën en desaturaties, sepsis, scheiding vanwege klinisch relevant redden.
Tussen de cobedding groep en de apart verpleegde meerlingen was geen significant verschil in apneus en
bradycardieën (Relatief Risico 0.85, 95% BI 0.18 tot 4.05) en infecties (relatief risico 0.84, 95% BI 0.30 tot 2.31).
De cobedding groep lijkt iets meer huilepisodes te hebben (gemiddeld verschil 4.4, 95% BI 1.7 tot 7.1),
maar bevindt zich langer in een rustige slaap tijd (gemiddeld verschil 4.6, 95% BI 1.6 tot 7.6). Scheiding en
ongewenste effecten worden niet beschreven. Lai geeft geen aanbevelingen voor de klinische praktijk, omdat
er op dit moment onvoldoende bewijs is wat het beste is.

De Resultaten

Badiee [4]
voerde een RCT uit naar het analgetisch effect van cobedden tijdens een hielprik bij meerlingen. De
studie is goed uitgevoerd. De randomisatie en interventie zijn duidelijk beschreven. De bloedafname was
gestandaardiseerd en werd door niet-geblindeerde experts uitgevoerd. De pijnscore (PIPP schaalscore 0-21)
kon door de aard van de studie niet geblindeerd worden. Er is een power berekening uitgevoerd. Honderd
prematuur geboren tweelingen (26-34 weken zwangerschapsduur) werden gerandomiseerd in twee groepen:
cobedden en standaard zorg. De pasgeborenen in de standaard groep huilde statistisch significant langer
dan in de cobedding groep (gemiddeld 42.6 seconden, SD ± 19.8 vs. 36.4 seconden, SD ± 21.7, p=0.03). De
gemiddelde pijnscore na de hielprik was statistisch significant hoger in the standaard groep (gemiddeld 9.8, SD ± 2.6 vs. 8.06, SD ± 2.8, p=0.002). Bij opsplitsing van de groepen in pasgeborenen van 28-32 weken en
32-34 weken bleven de uitkomsten in het voordeel van de cobedding groep. Er werden geen significante
ongewenste effecten (als toename in infectie incidentie, necrotiserende enterocolitis, apneus of
bradycardieën en desaturaties) gezien in de cobedding groep in vergelijking met de standaard zorg, maar
hiervoor was de steekproef wellicht te klein.

Stap 4: Apply

De Conclusie

De hoeveelheid wetenschappelijk bewijs over de eventuele risico’s van cobedding is beperkt. Echter,
cobedding lijkt niet te leiden tot meer infecties, apneus, bradycardieën en saturatiedalingen. Onder
gecontroleerde omstandigheden (bewaking van ademhaling, hartslag, saturatie en temperatuur) en
vastgelegd in een gedetailleerd protocol kan cobedden in het ziekenhuis veilig worden toegepast. Er ligt
echter een advies van de Nederlandse kinderartsen (gebaseerd op de SIDS richtlijn van de American Academy
of Pediatrics) waarin aangegeven wordt cobedden achterwege te laten vanwege de voorbeeldfunctie van een
ziekenhuis. Ouders zouden namelijk het voorbeeld van de ziekenhuis overnemen in de thuissituatie en dat is
in dit geval onwenselijk vanwege het risico op wiegedood. [5]
Voorlichting hierover is daarom essentieel. Ook de
National Association of Neonatal Nurses geeft in een statement aan dat terughoudendheid ten aanzien van
cobedden wenselijk is mede vanwege de overname van ziekenhuisgewoonten in de thuissituatie. [6]

De Aanbeveling

• Cobedden van meerlingen kan zonder risico plaatsvinden onder gecontroleerde, geprotocolleerde
omstandigheden in een ziekenhuis.
• Instemming van en voorlichting aan ouders is belangrijk.
• Niveau van bewijs: A2

Stap 5: Assess

De Aanbeveling

Op de Intensive Care Neonatologie van het AMC wordt cobedden alleen met instemming van en na uitgebreide voorlichting aan ouders uitgevoerd.