Slaap-waak ritme van de pasgeborene.

Methode van onderzoek:
De studie van Kuhn et al. [1]
is een goed uitgevoerde cohort studie. In totaal werden 26 preterme
pasgeborenen 10 uur per dag geobserveerd liggend op hun buik, rug of zij. Basiselementen van
ontwikkelingsgerichte zorg werden gebruikt, zoals couveusedoeken, middelen om de houding te
ondersteunen en algemene maatregelen voor geluidsvermindering. Geluid en licht werden in de
couveuse gemeten. Ook werden buiten de couveuse 2 camera’s opgehangen die werden gebruikt voor
de analyse van lichaamsbewegingen en gezichtsuitdrukkingen. Gedrag werd onafhankelijk beoordeeld
door 2 getrainde observatoren. Er werd 1 minuut voor en 1 minuut na de geluidspieken bekeken wat de
reacties van de pasgeborenen waren. Tevens werd gekeken naar de pasgeborenen in perioden zonder
geluidspieken. De observaties werden verder vergeleken met “at random” gekozen pasgeborenen waarbij
<5 geluidspieken werden geregistreerd (controlegroep).
Peng et al. [2]
bestudeerden het effect van geluid op de slaap-waak stadia en gedrag. De pasgeborenen
werden gedurende 2 uur/dag geobserveerd, gedurende 2 dagen. Alle pasgeborenen werden in rugligging
of buikligging gepositioneerd (gerandomiseerde volgorde) en de gegevens werden elke 2 minuten
geregistreerd. Tijdens de observatie werden licht, geluid en verpleegkundige interventies geregistreerd.
Het is een goed uitgevoerd observationeel onderzoek. Het artikel heeft een duidelijke onderzoeksvraag.
Het feit dat er in dit onderzoek niet is geblindeerd, is inherent aan de interventie. De observaties zijn
gestructureerd en gecontroleerd uitgevoerd en er worden gevalideerde methoden gebruikt.

De Resultaten

In de studie van Kuhn et al. [1]
waren er in totaal 1.442 geluidspieken ≥5 dBA boven het achtergrondgeluid.
Het mediane aantal pieken per pasgeborene was 51 (range 7-220) en de gemiddelde frequentie per uur
was 5.5 (SD±3.8). In totaal werd 4.2% (95% BI 2-6.3%) van de slapende pasgeborenen wakker na een
geluidspiek tussen de 5-10 dBA en 5.5% (95% BI 0.1-11.7%) werd wakker na een geluidspiek tussen 10-15
dBA. De gemiddelde overgang naar huilen of motorische agitatie was 29.7% (95% BI 19.5-39.8%) voor de
geluidspieken tussen 5-10 dBA en 34.1% (95% BI 12,1-49,1%) voor de geluidspieken tussen 10-15 dBA.
Deze observaties verschilden significant met de controlegroep (p=0.008). De onderzoekers concludeerden
dat preterme pasgeborenen herhaaldelijk worden blootgesteld aan hoge geluidsniveaus en dat dit
herhaaldelijk en atypisch geluid invloed heeft op hun slaap.
In het onderzoek van Peng et al. [2]
werden 22 preterme pasgeborenen geïncludeerd. Deze kinderen waren
geboren na een zwangerschapsduur tussen de 30 en 35 weken, hadden een gemiddeld gewicht van 1.714
gram en een gemiddelde leeftijd van 10 dagen. De belangrijkste factoren van invloed op de slaap-waak
toestand waren: positie (p<0.01), interventie (p<0.001) en geluid (p<0.05). Stressgedrag bij preterme pasgeborenen in rugligging en blootgesteld aan interventies was significant hoger dan in buikligging (p<0.001).