Puffs of vernevelen bij kinderen.

De richtlijn van Dolovich [1] geeft aan dat toediening van medicatie m.b.v. een inhalator met een voorzetkamer net zo goed is als via vernevelen (benauwdheid en saturatie). De uiteindelijke keuze is situatie afhankelijk en wordt bepaald door praktische overwegingen. In de richtlijn wordt geen onderscheid gemaakt tussen volwassenen en kinderen.
In de SR van Cates [2] bij patiënten met acuut astma worden 33 studies met in totaal 2295 kinderen >2 jaar beschreven. De meeste studies zijn uitgevoerd op de eerste hulp (SEH). Zes studies met in totaal 213 kinderen hebben plaatsgevonden tijdens een ziekenhuisopname. De belangrijkste uitkomstmaten waren benauwdheidklachten, opnameduur, ademhalingsfrequentie, bloedgaswaarden en longfunctie. Deze SR toont aan dat er geen bewijs is dat vernevelen beter zou zijn dan inhalatie. In de SR van Cates [3] bij patiënten met chronisch astma zijn drie studies geïncludeerd, waarvan één is uitgevoerd bij kinderen in de leeftijd van 1 tot 3 jaar. De belangrijkste uitkomstmaten zijn longfunctie, dagdosis medicatie, kortademigheid, medicatiespiegels in het plasma en voorkeur van de patiënt. Uit de studie bij kinderen blijkt geen overtuigend bewijs dat een vernevelaar beter zou zijn dan een inhalator met een voorzetkamer, maar de studie is slechts bij 14 kinderen uitgevoerd en is van matige kwaliteit.
In de SR van Castro-Rodriquez [4] zijn zes studies geïncludeerd met in totaal 491 kinderen < 5 jaar, die zich op een SEH presenteerden met matige tot ernstige klachten van cara. De resultaten tonen aan dat medicatie toegediend via een inhalator leidt tot minder opnames in het ziekenhuis (odds ratio 0.42, 95% BI 0.24 tot 0.72) en betere klinische uitkomsten (gemiddeld verschil -0.44, 95% BI -0.68 tot -0.20). Er werd geen verschil aangetoond in saturatie.