Trombose: elastische kousen en LMWH na operatie.
Upload 1 maart 2013.
Auteurs
Autorisators
Nog geen autorisators.
Een 60-jarige man, met een myocardinfarct in de voorgeschiedenis, is opgenomen voor een nefrectomie. Ondanks dat de patiënt volgens protocol perioperatief fraxiparine (low molecular weight heparin, LMWH) kreeg en elastische compressie kousen (ECK) heeft gedragen, ontwikkelde hij toch postoperatief longembolieën. De vraag is of het dragen van deze kousen effectief is om postoperatief trombose en longembolieën te voorkomen en of dit geldt voor alle chirurgische patiënten.
Niet ingevuld.
Search: PubMed, Cochrane en TRIP. Zoektermen: anticoagulants, stocking*, compression, prevention, venous thrombosis, surg*, nadroparin, fraxiparin, low-molecular-weight heparin, embolism, operation*. Resultaten: 4 richtlijnen [1,3,4,5] en 1 Systematic Review [2] (SR).
Methoden van onderzoek
De richtlijnen en SR voldoen aan de eisen volgens de AGREE en Cochrane checklists.
De eerste richtlijn [1]
is gebaseerd op gerandomiseerde studies (RCT) en SRs en gaat over niet-orthopedisch
chirurgische patiënten. De 10 geïncludeerde studies verschaffen informatie over het gebruik van ECK i.c.m.
medicamenteuze profylaxe t.o.v. medicamenteuze profylaxe alleen. De meeste studies hadden een kleine
sample size, incomplete blindering, onduidelijke randomisering en surrogaat uitkomstmaten. Voor de
aanbevelingen werden de volgende uitkomsten gebruikt: dood door elke oorzaak, diep veneuze trombose
(DVT), longembolieën en bloedingen. De SR²
is gebaseerd op RCTs en niet-gerandomiseerd gecontroleerde
studies bij colorectale chirurgie patiënten. Volgens de SR hebben deze patiënten een hoger risico op
trombose t.o.v. algemeen chirurgische patiënten. Geïncludeerde onderzoeken worden adequaat beschreven.
In 9 van de 19 geïncludeerde studies is niet geblindeerd en in 9 studies kon de manier van randomisatie niet
worden achterhaald. De derde richtlijn³
maakt gebruik van al bestaande richtlijnen van hoge kwaliteit. De
richtlijn geldt voor alle opgenomen patiënten, en voor elke patiëntencategorie wordt een aparte aanbeveling
gedaan. De vierde en vijfde richtlijn [4,5] zijn gericht op alle opgenomen patiënten. Voor chirurgische patiënten
worden aparte aanbevelingen gedaan. Bij elke aanbeveling wordt de bewijskracht vermeldt.