Mitchell-Jones et al. (2017) – beoordeling door Anja.
Upload 29 december 2021.
Doel van de studie was te bepalen of behandeling van HG in dagopname net zo effectief is als behandeling gedurende klinische opname. De studie werd uitgevoerd in twee opleidingsziekenhuizen in Londen. De studie werd gestart als RCT, maar werd aangepast naar een RCT met een patiëntenvoorkeursarm omdat sommige zwangeren niet gerandomiseerd wilden worden in verband met een expliciete voorkeur voor een behandeling. Dit resulteerde in vier groepen: gerandomiseerd intramurale groep, gerandomiseerde dagopname groep, niet-gerandomiseerde intramurale groep en niet-gerandomiseerde dagopname groep. Zwangeren met onderliggende condities die ook misselijkheid en braken zouden kunnen veroorzaken werden geëxcludeerd. In totaal namen 152 zwangeren deel. Primaire uitkomstmaat was de reductie in Pregnancy Unique Quantification of Emesis (PUQE) score na 48 uur. Secundaire uitkomstmaten waren onder andere duur van de behandeling en aantal herhaal-behandelingen binnen 7 dagen na ontslag.
Blindering van deelnemers en behandelaars was niet mogelijk. Concluderend is er, oa door het toepassen van niet-gerandomiseerde groepen, enig risico op bias in deze studie.